عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۱۵: کسی کز فقر جوید کام، درویش کی ماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کسی کز فقر جوید کام، درویش کی ماند دلی که ریش باید، مومیای ریش کی ماند چو نشتر میخلد پای تمنا در دلم، آری تمنایی که در دل بشکند، نیش کی ماند کجا در دل گذارم ناله، وصلش در نظر دارم کسی کاین صید بیند، ناوکش در کیش کی ماند تماشای معانی را، اگر چشمی به دست آری فضولی های عقل اصلاح اندیش کی ماند ز احسان غم آخر هر سر مویم توانگر شد کسی کش غم ولی نعمت بود، درویش کی ماند عرفی شیرازی