عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۹۰: به رغم توبهٔ من چون لبت پیاله بنوشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به رغم توبهٔ من چون لبت پیاله بنوشد به روی گرم تو ساقی، که خون توبه نجوشد بهای گوهر یوسف، کسی خود او نشناسد همان به است که او را کسی به او نفروشد کسی به بندگی آرد، که در شمایل طاعت در بهشت ببندد و به روی خویش نپوشد غبار کوچهٔ راحت به دامنش ننشیند لباس درد تو بر هر که روزگار بپوشد نگویمت که مزن تیغ جور بر دل عرفی رضا بده که پس از مرگ در لحد بخروشد عرفی شیرازی