عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۸۴: ز صوت بلبل اندر بوستان فرزانه می گرید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز صوت بلبل اندر بوستان فرزانه می گرید جنون مست از نوای جغد در ویرانه می گرید در این ماتم سرا، با مصلحت دانی مصاحب شو که در بازار می خندد، و (هم) در خانه می گرید شراب های های گریه ام، ساقی قدح می کن که عاشق بی قدح می گرید و مستانه می گرید ز اشکش بسترم تر شد، ولی از ناز و استغنا بدان ماند که بر بیگانهٔ بیگانه می گرید کجا در روز محنت غمگسار کس شود، عرفی که می گرید به روز خویش و بی دردانه می گرید عرفی شیرازی