عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۷۸: دلم در عاشقی با زخم زهر آلود می گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم در عاشقی با زخم زهر آلود می گردد که از دنبال درد آوارهٔ بهبود می گردد به مرهم کلفتی نو می شود، هر گه که می بینم که داغ سینهٔ پروانه آتش سود می گردد ز طالع تا قیامت برگ غم دارم ، ولی داغم که گردون در زمان کامرانی بود می گردد نگاه تلخ کامان دور دار از لعل او ، یارب که آب زندگی ناگاه زهرآلود می گردد ندانم از کدامین باده مستی می کند عرفی که ناکامی طلب در کعبهٔ مقصود می گردد عرفی شیرازی