عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۶۲: مرا ز غمکدهٔ سینه داغ می روید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا ز غمکدهٔ سینه داغ می روید ز بزمگاه محبت چراغ می روید تو پای کعبه ای آماده کن که در هر گام هزار خضر به راه سراغ می روید بهشت کو که تماشا کند که حسن تو را ز باغ لاله و از لاله باغ می روید مسیح گو گهر آفتاب را مفروش که از خزینهٔ ما شبچراغ می روید هزار کعبه و هزار کشتهٔ دوست کزآن سلامت ، ازین درد و داغ می روید هزار حسن که شعرم ز آستین افشاند که روضه روضه گلم از دماغ می روید مگر ترانهٔ عرفی کسی به گلشن برد که بانگ دزد ز دستان زاغ می روید عرفی شیرازی