عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۵۲: ز روی آتش سوزان اگر خاشاک می روید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز روی آتش سوزان اگر خاشاک می روید شهیدان محبت را ، گیاه از خاک می روید ز چاک سینه ام صد شعله می خیزد، همین باشد گیاهی کز زمین سینه های چاک می روید کجا گردد نهان خونریزی چابک سوار من که گر دستی نگهدارد، سر از فتراک می روید چه سود از باغ جنت ، جلوه های دوست را نازم که آن جا جان فشاندن از دل غمناک می روید از آن آهوی معنی می چرد در وادی مستی که کشت زهرناک از وادی ادراک می روید ببین بر زرق زاهد، خندهٔ گل های بد نامی مبین کز گوشهٔ دستار او مسواک می روید به هر جا غمزهٔ او تیغ بر کف می رود، عرفی شهیدی چون گیاه تشنه لب از خاک می روید عرفی شیرازی