عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۳۵: دارم ز زخم غمزهٔ او لذتی که بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دارم ز زخم غمزهٔ او لذتی که بود اما نماند جان مرا طاقتی که بود اکنون نمی توان طلب نیم عشوه کرد دردم ببین که نیست مرا جراتی که بود حرمان ز حد گذشت ولی چهرهٔ نیاز دارد بر آستان حرم نیتی که بود از دیدنت نمردم و نادیدنم بکشت دردا که دارم از تو همان خجلتی که بود بی بهره کشتگان تو مِن بعد ازآن که برد کام شهید ناز تو هر لذتی که بود عرفی به سجدهٔ صنم افزود رغبتم یعنی زیاده گشت مرا طاعتی که بود عرفی شیرازی