عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۱۹: صد غم دمی بزاید، کانرا سبب نباشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صد غم دمی بزاید، کانرا سبب نباشد ز ابنای آفرینش، غم را سبب نباشد خوش عالمی که در وی، کس کام دوست نبود در کام دوست نبود، پیک طلب نباشد از عادت ظریفان، زنهار پر حذر باش کاندر نهاد ایشان، ذوق ادب نباشد در ملک عشق کان را، بر شب بنا نهادند آغاز روز نبود، انجام شب نباشد گو سلسبیل و رضوان، می باش و می دهنده در مجلس شرابی، کان نوش لب نباشد روزی به قتل عرفی، گر پرسدت فضولی گو دوستدار من بود، تا بی سبب نباشد عرفی شیرازی