عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۹۹: ز بوی باده دلم آب و رنگ می گیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز بوی باده دلم آب و رنگ می گیرد ز نام توبه آیینه ام زنگ می گیرد ز محتسب مکن اندیشه ، زود باده بیار که او گناه بر اهل درنگ می گیرد دلم ز کوی خرابات دور کرده، هنوز خبر ز کوچهٔ ناموس وننگ می گیرد به ملک هستی ما رو نهاد سلطانی که ما به صلح دهیم او به جنگ می گیرد به لاک جوهر شمشیر، ناز خوبانیم که تار زخم جدا گشته رنگ می گیرد هجوم عشوهٔ یار است بر دل عرفی سپاه کیست که شهر فرنگ می گیرد عرفی شیرازی