عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۷۴: نخورم زخم در آن کوچه که مرهم باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نخورم زخم در آن کوچه که مرهم باشد نشوم کشته در آن شهر که ماتم باشد خجل آن کشته که چون تیغ کشد غمزهٔ دوست احتیاجش به دم عیسی مریم باشد گفت و گوهای حکیمانه نیالاید عشق واگذارید که این نکته مسلّم باشد عقل را کرده ام از مغلطه خاموش، بلی خرقهٔ بی ادبان است که ملزم باشد عرفی از گریه نیاساید توفان، برخیز جم و کی نیست که او را غم عالم باشد عرفی شیرازی