عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۴۹: گر به دیرم طلبد مغبچه ی حور سرشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر به دیرم طلبد مغبچه ی حور سرشت بیم دوزخ برم از یاد جو امید بهشت نسبت سبحه و زنار دو صد رنگ آمیخت ور نه این رشته ی پیمانست که آدم بسرشت عشرت رفته مجو باز، که دهقان فلک تخم هر کشته که بدرود دگر بار بکشت ساغر می چو دهی بوسه ز پی نیز بده به ندامت بکشم گر که کنندم به بهشت ترک دین در ره معشوق گناه است، ولی نه گناه است که در نامه توانند نوشت این قدر کعبه پرستی که تو داری عرفی از تو آید که کنی منع من از طوف کنشت عرفی شیرازی