عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۰۵: از شوق که این ناله گرانمایه متاعی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از شوق که این ناله گرانمایه متاعی است این شعله ی دل نام دگر سست سماعی است در معرکه ی عشق زبون شو که درین رزم هر کس که به صد رنگ شهیدی است شجاعی است زین باغ مجو بهره که هر میوه که چینند بی آبی ایام مکیده است و قناعی است سیماب بود قفل در گوش تو ورنه صد نغمه ی مستانه طلبکار سماعی است گوش شنوا جوی که در بزم تامل بر بستن لب موجب صد گونه صداعی است تا عشق به بازاد دلم شعله فروشد هر چیده دکان دوزخ و دال متاعی است عرفی یکی از جیب برآور سر مستی این محمل عمر است که بر دوش وداعی است عرفی شیرازی