عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۹۶: دلم به قبله ی اسلام مایل افتاده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم به قبله ی اسلام مایل افتاده است صنم تراش من از کفر غافل افتاده است مرا معامله در کوچه ایست با مرهم که صد مسیح به یک زخم بسمل افتاده است به دیر می رود ای کعبه رو رهت ، فریاد که مست خوابی و آتش به محمل افتاده است طواف کعبه مبادا که نا امید شوم مدد کنید که جمازه در گل افتاده است من از فریب عمارت گدا شدم ور نه هزار گنج به ویرانه ی دل افتاده است چگونه گریه بجوشد که چشم حیرانم به آفتاب قیامت مقابل افتاده است ز بار درد سبک مایه دان شهیدان را که در محیط محبت به ساحل افتاده است ز بحر جود کریمی که تشته در طلب است هزار پایه گداتر ز سایل افتاده است به آستان محبت شهید شد عرفی برهمنی به در کعبه بسمل افتاده است عرفی شیرازی