عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۶۵: خاموشی من قفل نهان خانه ی عشق است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خاموشی من قفل نهان خانه ی عشق است افسانه ی من گریه ی مستانه ی عشق است دیوانه دل من که درو فتنه زند جوش گنجی است که آرایش ویرانه ی عشق است شوریده شد از ناخن عشق این دل صد شاخ این زلف پریشان شده از شانه ی عشق است صد دشنه خورد عقل که خاری کشد از پای این ها گل آن است که بیگانه ی عشق است از منطق و حکمت نگشاید اثر شوق این ها همه آرایش افسانه ی عشق است هر شمع که در انجمن دهر بر افروخت گر آتش طور است که پروانه ی عشق است عرفی دل افتاده ام از کعبه چه جویی دیری است که او فرش صنم خانه ی عشق است عرفی شیرازی