عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۵: آنی که پای تا به سرت عجب طاعت است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنی که پای تا به سرت عجب طاعت است شب زنده داریت بتر از خواب غفلت است خواهی به کعبه رو کن و خواهی یه سومنات دل بد مکن که شش جهت از بهر طاعت است بیرون بود حلاوت و تلخی و مدح و ذم رد و قبول با همه از روی عادت است احباب را سلام و دعایی ضرور نیست این شیوه ها وسیله ی مهر و محبت است غافل مرو که تا در بیت الحرام عشق صد منزل است و منزل اول قیامت است عرفی مخوان به شاعر بی فضل شعر خویش نزد حکیم بر که نه شعر است، حکمت است عرفی شیرازی