شیخ فخرالدین عراقی
غزلیات
غزل شماره ۲۷۵: الا، قد طال عهدی بالوصال
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
الا، قد طال عهدی بالوصال و مالی الصبر عن ذاک الجمال به وصلم دست گیر، ای دوست، آخر به زیر پای هجرم چند مالی؟ یضیق من الفراق نطاق قلبی و یشتاق الفؤاد الی الوصال چه خوش باشد که پیش از مرگ بینم! نشسته با تو یکدم جای خالی فراقک لا یفارقنی زمانا فمالی للجهر مولائی و مالی دلا، درمان مجو، با درد خو کن بجای وصل هجران است، حالی اما ترثی لمکتئب حزین یان من النوی طول اللیالی دلا، امیدوار وصل می باش ز درد هجر آخر چند نالی؟ زمانا کنت لا ارضی بوصل فصرت الان ارضی بالخیال به دل نزدیکی، ار چه دوری از چشم دلم را چون همیشه در خیالی احن الیک و العبرات تجری کما حق العطاش الی الزلال عراقی، تا به خود می جویی او را یقین می دان که دربند محالی شیخ فخرالدین عراقی