شیخ فخرالدین عراقی
غزلیات
غزل شماره ۲۶۸: اندوهگنی چرا؟ عراقی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اندوهگنی چرا؟ عراقی مانا که ز جفت خویش طاقی غمگین مگر از فراق یاری؟ شوریده مگر ز اشتیاقی؟ خون خور، که درین سرای پر غم با هجر همیشه هم وثاقی یاران ز شراب وصل سر مست مخمور تو از شراب ساقی ناگشته دمی ز خویش فانی خواهی که شوی به دوست باقی؟ جان کن، که نه لایق وصالی خون بار، که در خور فراقی چون در خور وصل نیست بودت ای کاش نبودی، ای عراقی شیخ فخرالدین عراقی