شیخ فخرالدین عراقی
غزلیات
غزل شماره ۲۲۰: ای یار، بیا و یاریی کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای یار، بیا و یاریی کن رنجه شو و غم گساریی کن آخر سگک در تو بودم یادم کن و حق گزاریی کن ای نیک، ز من همه بد آمد نیکی کن و بردباریی کن بر عاشق خود مگیر خرده ای دوست بزرگواریی کن ای دل، چو تو را فتاد این کار رو بر در یار زاریی کن ای بخت، بموی بر عراقی وی دیده، تو نیز یاریی کن شیخ فخرالدین عراقی