شیخ فخرالدین عراقی
غزلیات
غزل شماره ۱۷۰: آن بخت کو که بر در تو باز بگذرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن بخت کو که بر در تو باز بگذرم؟ وآن دولت از کجا که تو بازآیی از درم؟ می خواستم که با تو برآرم دمی به کام نگذاشت روزگار که گردد میسرم از عمر من کنون چو نمانده است هم دمی باری، بیا، که با تو دمی خوش برآورم جانا، روا مدار که با دیدهٔ پر آب نایافته مراد ز کوی تو بگذرم زین گونه سرکشی که تو آغاز کرده ای از دست جور تو نه همانا که جان برم دست غم تو بس که مرا پایمال کرد مگذار هجر را که نهد پای بر سرم با وصل همه بگو که: عراقی از آن ماست از لطف تو که یاد کند بار دیگرم شیخ فخرالدین عراقی