شیخ فخرالدین عراقی
غزلیات
غزل شماره ۱۳۲: ای مطرب درد، پرده بنواز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای مطرب درد، پرده بنواز هان! از سر درد در ده آواز تا سوخته ای دمی بنالد تا شیفته ای شود سرافراز هین! پرده بساز و خوش همی سوز کان یار نشد هنوز دمساز دلدار نساخت، چون نسوزم؟ سوزم، چو نساخت محرم راز ماتم زده ام، چرا نگریم؟ محنت زده ام، چه می کنم ناز؟ ای یار، بساز تا بسوزم یا با سوزم بساز و بنواز یک جرعه ز جام عشق در ده تا بو که رهانیم ز خود باز ور سوختن من است رایت من ساخته ام، بسوز و بگداز گر یار نساخت، ای عراقی، خیز از سر سوز نوحه آغاز در درد گریز، کوست همدم با سوز بساز، کوست همساز شیخ فخرالدین عراقی