عبید زاکانی
غزلیات
غزل شماره ۱۰۵: گر آن مه را وفا بودی چه بودی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر آن مه را وفا بودی چه بودی ورش ترس از خدا بودی چه بودی دمی خواهم که با او خوش برآیم اگر او را رضا بودی چه بودی دلم را از لبش بوسیست حاجت گر این حاجت روا بودی چه بودی اگر روزی به لطف آن پادشا را نظر با این گدا بودی چه بودی خرد گر گرد من گشتی چه گشتی وگر صبرم بجا بودی چه بودی به وصلش گر عبید بینوا را سعادت رهنما بودی چه بودی عبید زاکانی