عبید زاکانی
غزلیات
غزل شماره ۱۰۴: عزم کجا کردهای باز که برخاستی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عزم کجا کرده ای باز که برخاستی موی به شانه زدی زلف بیاراستی ماه چو روی تو دید گفت زهی نیکوی سرو که قد تو دید گفت زهی راستی آتش غوغای عشق چون بنشستی نشست فتنهٔ آخر زمان خاست چو برخاستی دوش در آن سرخوشی هوش ز ما میر بود کاسه که میداشتی عذر که میخواستی پیش عبید آمدی مرده دلش زنده شد باز چو بیرون شدی جان و تنش کاستی عبید زاکانی