عبید زاکانی
غزلیات
غزل شماره ۷۸: حال خود بس تباه میبینم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حال خود بس تباه می بینم نامهٔ دل سیاه می بینم یوسف روح را ز شومی نفس مانده در قعر چاه می بینم خط طومار عمر می خوانم همه واحسرتاه می بینم در دل بی قرار می نگرم ناله و سوز و آه می بینم ره دراز است و دور من خود را همه بی زاد راه می بینم پایمردی که دست او گیرد محض لطف اله می بینم عذر خواه عبید بی چاره کرم پادشاه می بینم عبید زاکانی