عبید زاکانی
غزلیات
غزل شماره ۴۸: کجا کسیکه مرا مژدهٔ چمانه دهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجا کسیکه مرا مژدهٔ چمانه دهد علی الصباح به من بادهٔ شبانه دهد ز دوستان و عزیزان که باشد آنکه مرا نشان به کوی مغان و می مغانه دهد خوشا کسیکه چو رندان ز خانه وقت سحر بدر گریزد و تن در شرابخانه دهد غلام دولت آنم که هرچه بستاند به شمع و شاهد و چنگ و دف و چغانه دهد ز غم پناه به می بر که می به خاصیت نتیجه عیش خوش و عمر جاودانه دهد مرو به عشوهٔ زاهد ز ره که او دایم فریب مردم نادان بدین فسانه دهد به اعتقاد شنو پند سودمند عبید که او همیشه ترا پند عاقلانه دهد عبید زاکانی