بابا طاهر
دو بیتی ها
دو بیتی 161 دو بیتی 170
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوبیتی شمارهٔ ۱۶۱ گلستان جای تو ای نازنیننم مو در گلخن به خاکستر نشینم چه در گلشن چه در گلخن چه صحرا چو دیده واکرم جز ته نوینم دوبیتی شمارهٔ ۱۶۲ به صحرا بنگرم صحرا ته وینم به دریا بنگرم دریا ته وینم بهر جا بنگرم کوه و در و دشت نشان روی زیبای ته وینم دوبیتی شمارهٔ ۱۶۳ خوش آنساعت که دیدار ته وینم کمند عنبرین تار ته وینم نوینه خرمی هرگز دل مو مگر آن دم که رخسار ته وینم دوبیتی شمارهٔ ۱۶۴ الهی دشمنت را خسته وینم به سینه اش خنجری تا دسته وینم سر شو آیم احوالش بپرسم سحر آیم مزارش بسته وینم دوبیتی شمارهٔ ۱۶۵ اگر جسمم بسوزی سوته خواهم اگر چشمم بدوزی دوته خواهم اگر باغم بری تا گل بچینم گلی همرنگ و همبوی ته خواهم دوبیتی شمارهٔ ۱۶۶ بیا سوته دلان گردهم آئیم سخنها واکریم غم وانمائیم ترازو آوریم غمها بسنجیم هر آن سوته تریم وزنین تر آئیم دوبیتی شمارهٔ ۱۶۷ نمیدانم که سرگردان چرایم گهی نالان گهی گریان چرایم همه دردی بدوران یافت درمان ندانم مو که بیدرمان چرایم دوبیتی شمارهٔ ۱۶۸ ز حال خویشتن مو بیخبر بیم ندونم در سفر یا در حضر بیم فغان از دست تو ای بیمروت همین ذونم که عمری دربدر بیم دوبیتی شمارهٔ ۱۶۹ بوره یکدم بنالیم و بسوجیم از آنرویی که هر دو تیره روجیم ته بلبل حاش لله مثل مو نی نبو جز درد و غم یک عمر روجیم دوبیتی شمارهٔ ۱۷۰ عزیزا ما گرفتار دو دردیم یکی عشق و دگر در دهر فردیم نصیب کس مباد این غم که ما راست جمالت یک نظر نادیده مردیم بابا طاهر