ابوسعید ابوالخیر
رباعی ها
رباعی 451 تا رباعی 460
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رباعی شمارهٔ ۴۵۱ تا ظن نبری کز آن جهان می ترسم وز مردن و از کندن جان می ترسم چون مرگ حقست من چرا ترسم ازو من خویش پرستم و از آن می ترسم رباعی شمارهٔ ۴۵۲ مشهود و خفی چو گنج دقیانوسم پیدا و نهان چو شمع در فانوسم القصه درین چمن چو بید مجنون می بالم و در ترقی معکوسم رباعی شمارهٔ ۴۵۳ عیبم مکن ای خواجه اگر می نوشم در عاشقی و باده پرستی کوشم تا هشیارم نشسته با اغیارم چون بی هوشم به یار هم آغوشم رباعی شمارهٔ ۴۵۴ یا رب ز گناه زشت خود منفعلم وز قول بد و فعل بد خود خجلم فیضی به دلم ز عالم قدس رسان تا محو شود خیال باطل ز دلم رباعی شمارهٔ ۴۵۵ یک روز بیوفتی تو در میدانم آن روز هنوز در خم چوگانم گفتی سخنی و کوفتی برجانم آن کشت مرا و من غلام آنم رباعی شمارهٔ ۴۵۶ از جملهٔ دردهای بی درمانم وز جملهٔ سوز داغ بی پایانم سوزنده تر آنست که چون مردم چشم در چشم منی و دیدنت نتوانم رباعی شمارهٔ ۴۵۷ زان دم که قرین محنت وافغانم هر لحظه ز هجران به لب آید جانم محروم ز خاک آستانت زانم کز سیل سرشک خود گذر نتوانم رباعی شمارهٔ ۴۵۸ بی مهری آن بهانه جو می دانم بی درد و ستم عادت او می دانم جز جور و جفا عادت آن بدخو نی من شیوهٔ یار خود نکو می دانم رباعی شمارهٔ ۴۵۹ رویت بینم چو چشم را باز کنم تن دل شودم چو با تویی راز کنم جز نام تو پاسخ ندهد هیچ کسی هر جا که به نام خلق آواز کنم رباعی شمارهٔ ۴۶۰ عشق تو ز خاص و عام پنهان چه کنم دردی که ز حد گذشت درمان چه کنم خواهم که دلم به دیگری میل کند من خواهم و دل نخواهد ای جان چه کنم ابوسعید ابوالخیر