ابوسعید ابوالخیر
رباعی ها
رباعی 411 تا رباعی 420
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رباعی شمارهٔ ۴۱۱ من دانگی و نیم داشتم حبهٔ کم دو کوزه نبید خریده ام پارهٔ کم بر بربط ما نه زیر ماندست و نه بم تا کی گویی قلندری و غم و غم رباعی شمارهٔ ۴۱۲ از گردش افلاک و نفاق انجم سر رشتهٔ کار خویشتن کردم گم از پای فتاده ام مرا دست بگیر ای قبلهٔ هفتم ای امام هشتم رباعی شمارهٔ ۴۱۳ هم در ره معرفت بسی تاخته ام هم در صف عالمان سر انداخته ام چون پرده ز پیش خویش برداشته ام بشناخته ام که هیچ نشناخته ام رباعی شمارهٔ ۴۱۴ حک کردنی است آنچه بنگاشته ام افگندنی است آنچه برداشته ام باطل بودست آنچه پنداشته ام حاصل که به هرزه عمر بگذاشته ام رباعی شمارهٔ ۴۱۵ بستم دم مار و دم عقرب بستم نیش و دمشان بیکدگر پیوستم شجن قرنین قرنین خواندم بر نوح نبی سلام دادم رستم رباعی شمارهٔ ۴۱۶ گر من گنه جمله جهان کردستم عفو تو امیدست که گیرد دستم گفتی که به روز عجز دستت گیرم عاجزتر ازین مخواه کاکنون هستم رباعی شمارهٔ ۴۱۷ تب را شبخون زدم در آتش کشتم یک چند به تعویذ کتابش کشتم بازش یک بار در عرق کردم غرق چون لشکر فرعون در آبش کشتم رباعی شمارهٔ ۴۱۸ دیریست که تیر فقر را آماجم بر طارم افلاک فلاکت تاجم یک شمه ز مفلسی خود برگویم چندانکه خدا غنیست من محتاجم رباعی شمارهٔ ۴۱۹ رنجورم و در دل از تو دارم صد غم بی لعل لبت حریف دردم همه دم زین عمر ملولم من مسکین غریب خواهد شود آرامگهم کوی عدم رباعی شمارهٔ ۴۲۰ هر چند به صورت از تو دور افتادم زنهار مبر ظن که شدی از یادم در کوی وفای تو اگر خاک شوم زانجا نتواند که رباید بادم ابوسعید ابوالخیر