صامت بروجردی
کتاب المراثی و المصائب
شمارهٔ ۶۲ - خطاب امام(ع) باب عقاب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجاست راکبت ای مرکب نکوسیما علی اکبر من کرده در کجا ماوی جوان نو خط و فرزند نو رسم چو نشد کجا به خاک مکان کرد و غرقه در خو نشد برون نیاوری از انتظار جان مرا نمی دهی خبر اکبر جوان مرا مرا چرا ز علی اکبرم جدا کردی جوان نو سفرم را چرا نیاوردی گمان نداشتم آنقدر بی وفا باشی که بی سبب ز علی اکبرم جدا باشی برای چیست که زین تو واژگون گشته ز پای تا بسرت از چه غرقه خون گشته ز شرم آب اگر اکبرم نیامده است به برج خیمه ه انورم نیامده است بگو سکینه ام ای نوجوان ز آب گذشت دگر ز خواهش آب از دل کباب گذشت بیا علاج دل دردمند لیلا کن ز گریه مادر افسرده را تسلی کن فلک ز کشتن اکبر فزوده داغم را نموده کور اگر آسمان چراغم را مرا رسان ز برای خدا به بالینش که وقت مرگ ببندم دو چشم حق بینش بهسوی خیمه رسانم قد رسایش را کشم ز مهر سوی قبله دست و پایش را رسید وقت ز فاق یگانه فرزندم به خیمه حجله شادی برای او بندم نموده است ز خون گلو خضابش را به حجله رفته ببوسد دو دست بابش را ز بس که واقعه کربلا غم انگیز است همیشه دیده (صامت) ز غصه خونریز است صامت بروجردی