صامت بروجردی
کتاب المراثی و المصائب
شمارهٔ ۵۳ - زبان حال امام برسر نعش برادر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای علمدار به خون غوطه ورم کو علمت به سر خاک به نمود مکان از ستمت نظری سوی برادر بنما باز که باز جانی آید به بدن از نگه دم به دمت فرش سم فرس خصم شده پیکر تو عوض آنکه گذارن سر اندر قدمت بسر آب نهادی سر و تا روز جزا هر زمان تازه شود داغ حسین از المت کمر خم شده ام راست شود بار دگر گر اشارت کنی ای کشته ز ابروی خمت قطع بی دستی تو رفع کند خجلت آب خیز تا نزد سکینه برم اندر حرمت پر برآورده تنت این قدر از تیر عدو که یک بال زدن برد به باغ ارمت چه زنم گر نزنم شعله ز داغت بر جان چه کنم گر نکنم ناله و افغان ز غمت گر نسوزد دلت از محنت بی یاری من یاری (صامت) افسرده نما از کرمت صامت بروجردی