صامت بروجردی
کتاب المراثی و المصائب
شمارهٔ ۵۰ - و له فی المرثیه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه چنان گشت خزان گلشن ایمان چمنش که توان یافت نشان از سمن و یاسمنش تابکی دوست گذاری چقدر خصم نواز بلکه نالم ز تقاضای سپهر و فتنش هر زمان پیک غمی می رسد از کرببلا که رسد بوی ملالی به شام از سخنش پیر کنعان شده دل بس که ز هر سو زده صف سپه ناله به پیرامن بیت الحزنش محشر آن روز بپا گشت که از ملک حجاز پسر فاطمه در کرب و بلا شد وطنش خون کنم گریه ز ناکامی نودامادش یا بسوزم ز غم اکبر گل پیرهنش؟ خاک شد بر اسلام چو بر خاک افتاد قد عباس غضنفر فر لشگر شکنش بی زبان بود علی اصغر و از تیر قضا بنهاد از پر پیکان سخن اندر دهنش چو خدنگی ز کماندر قضا خورد چنین که سلامت سر موئی ننهاد از بدنش آن که بد زینت آغوش نبی پیکر او ماند آخر به سر خاک تن بی کفنش ای که گفتی ننهادند کفن بر تن او مگر از ضرب سم اسب به جا بود تنش بعد تاراج از آن شاه سلیمان دربان ماند یک خاتمی آن هم به کف اهرمنش (صامت) از زندگی خود به جهان دارد ننگ بس که عرصه به جان تنگ ز درد و محنش صامت بروجردی