صامت بروجردی
کتاب المراثی و المصائب
شمارهٔ ۳۰ - زبان حال سکینه مظلومه با کشته پدر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جان پدر فدای تن پاره پاره ات قربان زخم های فزون از ستاره ات با آن همه محبت بسیار از چه شد یکباره از من ای تن بی سر کناره ات؟ از باد رفت العطش خویش و سوختن دیدم ز تشنگی چو لب پرشراره ات لب تشنه جان سپردی و در زیر تیغ شمر سوی فرات بود به حسرت نظاره ات داغ دل و غریبی و بیمار و تشنه کام از چار سوی بسته فلک راه چاره ات گریم ز محنت سر تو یا به پیکرت گویم کدامیک ز غم بی شماره ات؟ داغ برادرم پی قتل تو بود بس بهر چه کشت شمر ستمگر دوباره ات روزم سیاه فاطمه کو آنکه می نمود شب های تار جا بسر گاهواره ات (صامت) برو بمیر که هنگام مردن است در حیرتم ز چیست دگر استخاره ات صامت بروجردی