صامت بروجردی
غزلیات
شمارهٔ ۷۲: مردم از تیر بلابت امتحانم میکنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مردم از تیر بلابت امتحانم می کنی هر زمان بر ناوک جوری نشانم می کنی من که هرگز مرغ امیدم نزد بال و پری با چه تقصیری برون از آشیانم می کنی چون مرا بر درگه لطف نمودی آشنا پس چرا بر این در و آن در روانم می کنی با همه بخشایش و احسان خود جانا چرا زیر بار منت خلق جهانم می کنی از تجلی های نور طور دورم ساخته همنشین با شعله برق یمانم می کنی گاه گویا گاه (صامت) گاه شیدا گاه رند گه گهی گریان و گاهی شادمانم می کنی صامت بروجردی