صامت بروجردی
غزلیات
شمارهٔ ۵۹: ما از دو کون پای به دامن کشیدهایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما از دو کون پای به دامن کشیده ایم در سایه محبت یاری خزیده ایم آن بلبلیم ما که چو از بیضه درشدیم بر شاخسار زلف نکویان پریده ایم ای باغبان برای گلی در بما مبند آخر نه ما به گلشن تو نو رسیده یم مائیم در ازل که پیام الست را با گوش خویش از لب جانان شنیده ایم زاهد دگر حدیث زانهار و سلسبیل با ما بگو که طعم محبت چشیده ایم بر چشم شیخ وسوسه آمد به روزگار نقشی که ما در آئینه جام دیده ایم ساقی بط شراب بیاور که خسته ایم ما از عدم به ساحت امکان دویده ایم خوشتر به روز مرگ چه باشد به ما کفن زان پیرهن که در شب هجران دریده ایم خوش در خطای عشق غزالانه (صامتا) از دام کید زاهد و عابد رمیده ایم صامت بروجردی