صامت بروجردی
غزلیات
شمارهٔ ۴۳: تا مرا گردن به طوق آشنایی بستهاند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا مرا گردن به طوق آشنایی بسته اند روز و شب انجام کارم با جدایی بسته اند هر چه با ما بی وفایی می کنی جرم تو نیست جمع دنیا را ز روی بی وفایی بسته اند دل بهر نو عاشقی مسپار کاین ناپختگان تهمتی بر خود برای خودنمایی بسته اند وقت آنان خوش که بیرون از جهان آرزو دائماً دل را به الطاف خدایی بسته اند بی اطاعت دل به لطف او نهادن غره گیست خلق دل بر ای سخن هایی هوایی بسته اند بعد ازین خواهی قفس را بند خواهی باز کن بستگانت چشم از فکر رهایی بسته اند (صامتا) با هیچکس خوبان ندارند الفتی یا بکار ما در مشکل گشایی بسته اند صامت بروجردی