صامت بروجردی
غزلیات
شمارهٔ ۴۱: دو زلفت ای صنم چون عقرب جرار میماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دو زلفت ای صنم چون عقرب جرار می ماند شکنج طره خم در خمت چون مار می ماند به صیادی چون آهوی دو چشمت می شود مایل دو ابروی کجست چو نخنجر خونخوار می ماند به گلزار جمال بی مثالت بسته ام دل را که آب و تاب وی با عارض دلدار می ماند ز باغ ای باغبان بیرون مکن بیچاره گلچین را که بی گل در خزان زین باغها بسیار می ماند دریغ از عمر کوتاغه من و هنگامه هجران که بر دل داغ وصل بی نشان یار می ماند ز سر نقطه لعل لبت بس گفتگو باشد ولی اسرار وی در پرده پندار می ماند بشو از آب ای واعظ خدا را دفتر خود را که گفتار خوشت برعکس این رفتار می ماند علو قدر اهل فقر را اندر قیامت بین کنون در پیش چشم اهل دنیا خوار می ماند بتبر طعنه دشمن صبوری پیشه کن(صامت) اگرچه صبر قدری درنظر دشوار می ماند صامت بروجردی