صامت بروجردی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳: به دامنم نبود گر دل فکار منست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به دامنم نبود گر دل فکار منست گواه خون شدن قلب داغدار منست همیشه جیب و کنارم ز اشک دیده تر است بدان بهار که نبود خزان بهار منست ز بس به گوش گرفتم چو باد پند کسان همین سزای منست این که در کنار من است ز بعد قتل مشورید خون ز چهره مرا چرا که از ستم یار یادگار منست ز تیر حادثه دهر پر بر آوردم دمی نگفت که این ناتوان شکار منست هزار قاصد افغان برش روان کردم شبی نگفت غریبی در انتظار منست اگر به قتلگاه عاشقان روی (صامت) چو نای نی شوی ناله نوای من است صامت بروجردی