عبدالقادر گیلانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۶ - فرهاد و بیستون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شاخِ گل از نازکیّ یار یادم می دهد برگ گل زان گلرخ رخسار یادم می دهد چون روم درکوه تا از یاد او فارغ شوم می خرامد کبک و زان رفتار یادم می دهد هر کجا بینم گلی با خار میسوزم که آن همدمیّ یار با اغیار یادم می دهد داستان تیشه فرهاد و کوه بیستون خار خار سینه افکار یادم می دهد چون روم درگلستان کز خویش آسایم دمی بانگ بلبل ناله های زار یادم می دهد رسته بودم از جفایش وه که جور روزگار باز خونریزی آن خونخوار یادم می دهد جان شیرین سوزدم چون شعر محیی بشنوم زانکه شیرینی آن گفتار یادم می دهد عبدالقادر گیلانی