عبدالقادر گیلانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷ - آرزو دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روزنی جز زخم تیرش در سرای تن مباد غیر داغ حسرتش تا بام آن روزن مباد عاشق روی بتان یا رب مبادا هیچکس ورکسی عاشق شود یارا به سان من مباد کرده از تیرجفا هر لحظه چاکی در دلم آنکه از خاریش هرگز چاک در دامن مباد مهرومه را روشنی از پرتو رخسار توست بی رخت هرگز چراغ مهر ومه روشن مباد جنّت عاشق چو باشد بعد مردن کوی یار مرغ جانم را جز آن دیوار و در مسکن مباد آرزو دارم که در عشقت تن بیمار من خالی از افغان وزاری فارغ از شیون مباد تاج شاهی چون شود با خاک یکسان عاقبت افسر محیی به جز خاکستر گلخن مباد عبدالقادر گیلانی