اوحدی مراغه ای
منطقالعشاق
در خاتمت کتاب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در آن مدت، که بود از محنت تب جهان بر چشم من تاریک چون شب دلم مصباح گشت و فکرتم زیت بدین پرتو بگفتم پانصد بیت شب شنبه، که بود آغاز هفته رجب را بیست روز از ماه رفته به سال «واو» و« ذال» از سال هجرت به پایان بردم این در حال ضجرت چو دیدم در سخن خیرالکلامش نهادم « منطق العشاق» نامش به اصل از طبع دراک منند این نبات خاطر پاک منند این شگرفانند یکسر بالغ و بکر به تایید الهی زاده از فکر سبق گیرند بر آب از روانی گر ایشان را به آب خود بخوانی چو هر یک را زلیخایی شمردم گران کاوین به یوسفشان سپردم خرد را نزهتی، جان را بهاریست جهان را از من این خوش یادگاریست نظر در وی به چشم راست باید جمالش چشم کژبین را نشاید خداوندا، نگه دارش ز دزدان ز چشم عیب جوی زن به مزدان بپوشان آنچه ما کردیم و گفتیم مکن پیدا، اگر چیزی نهفتیم بدیهایی، که از ما گشت پیدا به روی ما میار، از لطف، فردا در آن روزی که تابی بر جهان نور مدار از اوحدی توفیق خود دور اوحدی مراغه ای