شهریار
گزیده غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۹ - گدا پادشاه کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای طلعت توخنده به خورشید و ماه کن زلف تو روز روشن مردم سیاه کن خال تو آتشی است دل آفتاب سوز خط تو سایه ای است سیه روی ماه کن یعقوبها ز هجر تو بیت الحزن نشین ای صد هزار یوسف مصری به چاه کن نخل قد بلند تو بنیاد سرو کن ریحان باغ سبز خطت گل گیاه کن از شانه آشیان دل ما بهم مریز ای شانه تو خرمن سنبل تباه کن پیرخرد که مسئله آموز حکمت است در نکته دهان تو شد اشتباه کن بهجت گدای حسن تو شد شهریار عشق ای خاک درگه تو گدا پادشاه کن شهریار