شهریار
گزیده غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶ - ویلن تاجبخش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شنیده ام که به شاهان عشق بخشی تاج به تاج عشق تو من مستحقم و محتاج تو تاج بخشی و من شهریار ملک سخن به دولت سرت از آفتاب دارم تاج کمان آرشه زه کن که تیر لشگر غم بر آن سر است که از قلب ما کند آماج اگر که سالک عشقی به پیر دیر گرای که گفته اند قمار نخست با لیلاج به پای ساز تو از ذوق عرش کردم سیر که روز وصل تو کم نیست از شب معراج زبان شعر نیالوده ام به مدح کسی ولیک ساز تو از طبع من ستاند باج به تکیه گاه تو ای تاجدار حسن و هنر سزد ز سینه سیمین سریر مرمر و عاج به قول خواجه گر از جام می کناره کنم به دور لاله دماغ مرا کنید علاج به روزگار تو یابد کمال موسیقی چنانکه شعر به دوران شهریار رواج شهریار