شاه نعمت الله
مثنوی ها
شمارهٔ ۴۲: عدد از واحد آشکارا شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عدد از واحد آشکارا شد واحدی در عدد هویدا شد کثرت و وحدتست در هر باب مجملا و مفصلا دریاب کثرتش چون حباب دان دایم وحدتش بحر و این به آن قایم وحدت و کثرت اعتباری دان نسخهٔ عقل را چنین می خوان نقش عالم خیال می بینم در خیال آن جمال می بینم او لطیف است و در همه ساری آب رحمت بجوی او جاری نه حلول است حلّ و حال منست سخنی از من و کمال منست هر که در معرفت سخن راند وصف خود می کند اگر داند تو منی ، من تو ام دوئی بگذار من نماندم تو هم دوئی بگذار انت ما انت و انا ما هو هو هو لا اله الا هو لیس فی الدار غیره باقی غیره عندنا کر اغراقی هر چه داریم جمله جود وی است جود او نزد ما وجود وی است ور تو گوئی که غیر او باشد بد نباشد همه نکو باشد تن بود سایبان و جان خورشید آن یکی چتر دان و آن جمشید سایه و شخص می نماید دو در حقیقت یکی است بی من و تو مرغ سان سوزم و دو جانم پر سیدم پر ز سوز و سوزم پر شاه نعمت الله