شاه نعمت الله
مثنوی ها
شمارهٔ ۱۵: روح اعظم صورت اسم اله
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روح اعظم صورت اسم اله پرده دار حضرت آن پادشاه آدم معنی است یعنی عقل کل صورتش جام است و معنی عین گل جزو کل از عقل کل حاصل بود این کسی داند که او واصل بود اسم الرحمن از او آموختیم شمع خود از نور او افروختیم اسم اعظم نزد ما باشد قدیم یعنی بسم الله الرحمن الرحیم بحر اعیان گر شود یک سر مداد کی تواند داد این تقریر داد ور قلم جاوید بنویسد کلام همچنان باقی بود ما لا کلام جمله اعیان صورت اسمای اوست دوستدار و صورت خود دوست دوست اول این بحر خوانندش ازل آخرش باشد ابد ای بی بدل مائی ما در میان بررخ نمود ور نه بی ما این دوئی هرگز نبود برزخ ما در میان پامال شد ماضی و مستقبل ما حال شد هو معنا و فانظروا معنی انه ظاهر بنا فینا شاه نعمت الله