شاه نعمت الله
مثنوی ها
شمارهٔ ۶: گرنه ای باطل بیا و حق پرست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرنه ای باطل بیا و حق پرست از مقید بگذر و مطلق پرست حق وجود است و یکی می دانمش گر چه باطل را عدم می خوانمش چون یکی اندر یکی باشد یکی در وجود آن یکی نبود شکی یک وجود است و کمالش بی شمار در دو عالم آن یکی را می شمار زوج از تکرار فرد آمد پدید این سخن از ما به جان باید شنید زوج عالم دان و آن الله فرد یک حقیقت خواه زوج و خواه فرد فرد مطلق شد مقید در ظهور گاه ظلمت می نماید گاه نور نور مطلق از ظهور وی بود ور نه اینجا نور و ظلمت کی بود جامی از می پر ز می بستان بنوش شادی رندان و سرمستان بنوش قول ما حق است از حق می شنو گه مقید گاه مطلق می شنو شاه نعمت الله