شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۱۶: باش یکتا دوئی چه پنداری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جان و جانان توئی چه پنداری باش یکتا دوئی چه پنداری از حدوث قدم چه می گوئی کهنه و نو ، نوی چه پنداری گفتمت عاشقانه می ، می نوش قول ما نشنوی چه پنداری راه میخانه را غلط کردی به خطا می روی چه پنداری ما چنین مست و تو چنان مخمور تو چو ما کی شوی چه پنداری یار در خانه و تو سرگشته در به در می روی چه پنداری می و جامی و سید و بنده نعمت الله توئی چه پنداری شاه نعمت الله