شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۶۲: درخلوتی چنین خوش پیوسته با نگاریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نقش خیال رویش بر دیده می نگاریم درخلوتی چنین خوش پیوسته با نگاریم جام شراب نوشیم شادی روی ساقی رندیم و لاابالی کاری دگر نداریم گر شاهدی بیابیم لعل لبش ببوسیم مستانه در خرابات با او دمی برآریم جان شد قبول جانان شکرش نهاده برجان یک جان چه باشد ای جان ، صد جان به او سپاریم عشق است باقی ای دل باقی همه حکایت ما عمر خویشتن را ضایع نمی گذاریم خمخانه ایست معمور در وی شراب راوق از بهر باده نوشان پیمانه میشماریم هر عارفی که بینیم دایم امیدوار است از ذوق نعمت الله ما نیز امیدواریم شاه نعمت الله