عارف قزوینی
تصنیف ها
شمارهٔ ۳۶
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باد صبا بر گل گذر کن (گل گذر کن، گل گذر کن) از حال گل ما را خبر کن ای نازنین، ای مه جبین با مدعی کمتر نشین بیچاره عاشق، ناله تا کی یا دل مده یا ترک سر کن (ترک سر کن) شد خون فشان چشم تر من پر خون دل شد ساغر من ای یار عزیز مطبوع و تمیز در فصل بهار با ما مستیز آخر گذشت آب از سر من ببین چشم تر من گل چاک غم بر پیرهن زد (پیرهن زد پیرهن زد) از غیرت، آتش در چمن زد (در چمن زد، در چمن زد) بلبل چو من شد در چمن دستان سرا بهر وطن دیدی که ظالم تیشه اش را (تیشه اش را) آخر له چای خویشتن زد (آخر به پای خویشتن زد) ایرانیان از بهر خدا یک دل شوید از صدق و صفا تا چند غرض؟ تا کی دودلی؟ تا چند نفاق؟ تا کی دغلی؟ آخر بس است این کج عملی بس است این منفعلی عارف قزوینی