رهی معیری
غزلها | جلد سوم
رشته هوس: سیاهکاری ما کم نشد ز موی سپید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سیاهکاری ما کم نشد ز موی سپید به ترک خواب نگفتیم و صبحدم خندید ز تیغ بازی گردون هواپرستان را نفس برید ولی رشته هوس نبرید چو مفلسی که به دنبال کیمیا گردد جهان بگشتم و آزاده ای نگشت پدید اگر نمی طلبی رنج نا امیدی را ز دوستان و عزیزان مدار چشم امید طمع به خاک فرو می برد حریصان را ز حرص بر سر قارون رسید آنچه رسید درود بر دل من باد کز ستم کیشان ستم کشید ولی بار منتی نکشید ز گرد حادثه روشندلان چه غم دارند غبارتیره چه نقصان دهد به صبح سپید؟ نه هر که نظم دهد دفتری نظیر من است که تابناک تر از خود نمی تواند دید ز چشمه گوهر غلطان کجا پدید آید؟ نه هر که ساز کند نغمهای بود ناهید از آن شبی که رهی دید صبح روی تو را شبی نرفت که چون صبح جامه ای ندرید رهی معیری