رهی معیری
غزلها | جلد یک
گوهر تابناک: زبون خلق ز خلق نکوی خویشتنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زبون خلق ز خلق نکوی خویشتنم چو غنچه تنگدل از رنگ و بوی خویشتنم به عیب من چه گشاید زبان طعنه حسود که با هزار زبان عیبجوی خویشتنم مرا به ساغر زرین مهر حاجت نیست که تازه روی چو گل از سبوی خویشتنم نه حسرت لب ساقی کشد نه منت جام به حیرت از دل بی آرزوی خویشتنم به خواب از آن نرود چشم خسته ام تا صبح که همچو مرغ شب افسانه گوی خویشتنم به روزگار چنان رانده گشتم از هر سوی که مرگ نیز نخواند بسوی خویشتنم به تابناکی من گوهری نبود رهی گهر شناسم و در جستجوی خویشتنم رهی معیری