خواجوی کرمانی
غزلیات
غزل شماره ۸۷۴: خوشا شراب محبت ز ساغر ازلی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشا شراب محبت ز ساغر ازلی قدح بروی صبوحی کشان لم یزلی ز دست ساقی تحقیق اگر خوری جامی شراب را ابدی دان و جام را ازلی بزیر جامه چو زنار بینمت چون شمع چه سود راندن مقراض و خرقهٔ عسلی مشو بحسن عمل غره و بزهد مناز که خواندت خرد پیر زاهد عملی ز آب و گل نشود چون تو لعبتی پیدا ندانم از چه گلی دانمت که از چگلی چگونه از سر کویت کنم جلای وطن که هست سوز درونم خفی و گریه جلی کجا ز زلف تو پیوند بگسلد دل من که کار زلف تو دل بندیست و دل گسلی محب روی توام در جواب دعوی عشق دل شکسته وکیلست و جان خسته ولی متاب روی ز خواجو که زلف هندویت بخورد خون دل ریشش از سیاه دلی خواجوی کرمانی